Πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή σας με τη συλλογή μανιταριών;
Ν.Φ.: Το μανιτάρι υπήρχε σαν βίωμα στη ζωή μου από την παιδική κιόλας ηλικία. Tη δεκαετία του ’90, ζήσαμε την πρώτη περίοδο της μοντέρνας εποχής του μανιταριού στην Ελλάδα. Ενώ μέχρι τότε ήμασταν μανιταροφοβικοί ως λαός, αρχίσαμε να εξοικειωνόμαστε με την έννοια του άγριου μανιταριού. Τότε δημιουργήσαμε κι εμείς μία μικρή ομάδα και βγήκαμε στο βουνό συνδυάζοντας το κυνήγι μανιταριού με τη μαγειρική. Η εμπειρία ήταν καταπληκτική και μου δημιουργήθηκε σταδιακά η ανάγκη να μοιραστώ τα βιώματα που είχα με μία ευρύτερη ομάδα. Πριν 12 χρόνια έγινε λοιπόν η πρώτη οργανωμένη Μανιταροεξόρμηση και από τότε έχουν ακολουθήσει περισσότερες από 300 αντίστοιχες εκδρομές, με σημαντική ανταπόκριση από το κοινό.
Ποιους προορισμούς θα ξεχωρίζατε;
Ν.Φ.: Είναι εντυπωσιακό ότι ακόμα και αυτήν την εποχή, που δεν υπάρχουν ακόμα μανιτάρια στις περισσότερες περιοχές της Ελλάδας, ο γνώστης ξέρει πού θα τα βρει. Ήμασταν πρόσφατα στη Σέτα -ένα πανέμορφο κρυμμένο χωριό της Εύβοιας- και μαζέψαμε περισσότερα από 80 είδη μανιταριών, 20 από τα οποία είναι εδώδιμα. Υπάρχουν πολλές ωραίες περιοχές για κυνήγι μανιταριών στην Ελλάδα: από την Αρβανίτσα Βοιωτίας και την Παύλιανη μέχρι τα Ανω Δολιανά και τη Ζαρούχλα. Αν έχεις γνώση, μπορείς να μαζεύεις μανιτάρια 12 μήνες τον χρόνο.
Ποιες είναι οι καλύτερες εποχές;
Ν.Φ.: Από Οκτώβριο μέχρι Ιούνιο, με την εξαίρεση του Ιανουαρίου και του Φεβρουαρίου- είναι οι καλύτεροι μήνες για τη συλλογή μανιταριών. Έχουμε περισσότερες από 150 ποικιλίες και έναν μεγάλο πλούτο στην Ελλάδα. Μας λείπει όμως η σχετική κουλτούρα. Ενώ στην Ισπανία, την Ιταλία και τη Γερμανία βρίσκεις μανιτάρια και τρούφες ακόμα και στα πιο μικρά μαγαζιά, στην Ελλάδα υπήρχε μέχρι πρόσφατα άγνοια. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίον δημιούργησα την Fungi Hellas, μία εταιρεία που προμηθεύεται μικρές ποσότητες μανιταριών και άλλων προϊόντων τροφοσυλλογής από διάφορες περιοχές στην Ελλάδα και τα διαθέτει σε εστιατόρια. Συνεργάζομαι με 100 περίπου κυνηγούς σε όλη την Ελλάδα και ο καθένας μου στέλνει ένα μάξιμουμ 5 ή 10 κιλών μανιταριών ώστε να μην είναι μεγάλο το αποτύπωμα που αφήνουμε στη φύση.
Ποιο το κοινό του κυνηγιού μανιταριών;
Ν.Φ.: Εκτός από Έλληνες, που συμμετέχουν στις κυριακάτικες εξορμήσεις, έχουμε δεχθεί κοινό από Ρωσία, Ουκρανία, Ιταλία, Γερμανία Σκανδιναβικές χώρες και άλλες περιοχές. Η κουλτούρα των μανιταριών υπάρχει σε πολλές -κυρίως Βορειοευρωπαϊκές- χώρες. Το προηγούμενο Σαββατοκύριακο ξεναγήσαμε μία ομάδα Κινέζων. Είμαστε σε μια εποχή που ο κόσμος αναζητά νέες εμπειρίες και εμείς πρέπει να στήσουμε υπηρεσίες που στηρίζουν την αειφόρο ανάπτυξη και τον ήπιο τουρισμό 12 μήνες τον χρόνο. Έχουμε φέρει επανειλημμένα Ολλανδούς και Ελβετούς, έχουμε φέρει Ισραηλινούς και κοινό από άλλες χώρες με τις δικιές μας μικρές ενέργειες.
Υπάρχουν πρακτικές από το εξωτερικό που θα ταίριαζαν και στην Ελλάδα;
Ν.Φ.: Υπάρχουν χώρες που έχουν συνδέσει το μανιτάρι με συγκεκριμένους προορισμούς. Δεν γίνεται, για παράδειγμα, να πας στην Τοσκάνη και να μην επισκεφτείς ένα οινοποιείο ή να μην συμμετάσχεις σε ένα κυνήγι τρούφας. Υπάρχουν σημαντικοί σύλλογοι για το μανιτάρι σε Βορειοευρωπαϊκές χώρες και μεγάλο κύμα τροφοσυλλογής στην Αμερική. Όλοι αυτοί έχουν σκοπό να φέρουν τον κόσμο κοντά στη φύση, ώστε να την αφουγκραστεί και να την αγαπήσει. Εμείς έχουμε εκπονήσει ένα ολοκληρωμένο πλάνο που προβλέπει ήπιες μεθόδους για συλλογή και αξιοποίηση των μανιταριών με διαφορετικές μορφές. Από την ενσωμάτωσή τους στο μενού ενός εστιατορίου ή μίας ταβέρνας μέχρι τη δημιουργία μικρών καταστημάτων που πωλούν προϊόντα από μανιτάρια. Πρόκειται για μια τροφή ικανή να αναδείξει ένα χωριό και να δώσει λύσεις. Χρειάζεται όμως και προσοχή γιατί μπαίνουν στον χώρο άνθρωποι που δεν γνωρίζουν το μανιτάρι σε βάθος. Κάποιος έλεγε για παράδειγμα ότι βγαίνει να κυνηγήσει μορχέλες, που δεν υπάρχουν καν αυτήν την εποχή. Είναι σημαντικό να προσεγγίζουμε επαγγελματίες που έχουν όλα τα απαραίτητα διαπιστευτήρια για αυτήν την δραστηριότητα και, βεβαίως, λειτουργούν με νόμιμο τρόπο. Το ζητούμενο είναι να αποτελέσει η εμπειρία αυτή διαφήμιση και όχι δυσφήμιση για τον τόπο μας.